Потребно ли е да го преиспитаме дизајнот и изградбата на патиштата, да се воведат иновативни материјали и стандарди и да се подобри контролата на квалитетот за да обезбеди отпорност на климатските влијанија и да се подобри безбедноста на патиштата? – Или секоја есен ќе пополнуваме дупки! Ние сме држава од централен Балкан која значително ги зголемува трошоците за патната инфраструктура (некои патишта наплатени и по двапати) за да ги трансформираме патните мрежи, да ја прошири трговијата и да ги подобри локалните економски и социјални можности. Сепак, голем дел од овие трошоци досега се насочуваа кон рехабилитација на постоечките патишта без да се искористат предностите на напредокот во дизајнерските стандарди и новитети направени во текот на изминатите неколку децении. Креаторите на сообраќајните политики и инженерите мора да ги преиспитаат процесите на дизајнирање и изградба на патишта, стандарди и регулативи, да користат иновативни стратегии за дизајн и ресурси и да ја подобрат контролата на квалитетот за да обезбедат патиштата отпорни на климатски промени и влијанија, да ја задоволат растечката побарувачка за патувања, да ја подобрат регионалната поврзаност и да ја подобрат безбедноста на патиштата за да се обезбеди либерализација на транспортниот сектор. За да изградиме модерна транспортна инфраструктура отпорна на климатски влијанија, мора да започнеме со прифаќање на иновациите и подобрување на своите стандарди и упатства. Недостасува дигитална рамка на сообраќаен катастар и подземен катастар и нов Закон што би можела да им обезбеди на планерите и дизајнерите единствен извор на конзистентни и јасни стандарди и насоки, однапред утврдени со временски рокови на изработка и век на траење. Ова често резултира со препроектирани и неекономични патишта, а дополнителните потребни градежни материјали резултираат со високи емисии на стакленички гасови. Дизајнерите немаат голема флексибилност или способност да користат инженерско расудување и мора да користат стандарди што резултираат со дизајни каде цената често не одговара на квалитетот. Зголемувањето на ресурсите за време на фазата на дизајнирање и овластувањето на дизајнерските инженери да размислуваат за поекономични решенија за дизајн, чувствителни на контекст, ќе ги намалат и трошоците и емисиите на стакленички гасови, истовремено обезбедувајќи одржливост.
Исто така појавата на нови градежни материјали и технологии може да помогнат да се подобри квалитетот, одржливоста и економичноста на асфалтните и цементбетонските тротоари. Други паметни или иновативни материјали вклучуваат само-заздравувачки асфалтен коловоз, континуирано армиран бетонски коловоз, ултра ефикасен тенок слој за абење и употреба на рециклирани материјали на тротоарите и нивната подлога. Дури може да се искористи и вештачка интелигенција за одлуки за дизајн преку алгоритмите за вештачка интелигенција кој може да се користат за информирање на алтернативите за дизајнирање на тротоарите кои ги минимизираат емисиите, ја максимизираат отпорноста на климатските промени и го подобруваат односот цена/корист. Додека постигнеме позитивен и постепен напредок во подобрувањето на стандардите на патиштата, овие придобивки треба да се консолидираат и дополнително да се модернизираат за целосно да се трансформира патниот сектор за да се создаде побезбедна и поотпорна инфраструктура, а со тоа и побезбеден сообраќај.
