Шефот на државата Стево Пендаровски денеска на свечена церемонија во претседателскиот кабинет одликува со „Медал за заслуги за Република Северна Македонија“ петмина доајени кои оставија траен белег на спортските терени и дадоа огромен придонес за афирмација на македонскиот спорт и држава. Со „Медал за заслуги“ се одликувани великаните на македонската кошарка Лазар Лечиќ (84) и постхумно Благоја Георгиевски Буштур, кој загина во сообраќајна несреќа во 2020 на 69 годишна возраст, како и одбојкарската легенда Владимир Богоевски (69), долгогодишниот селектор на македонската репрезентација во борење слободен стил Насе Насев (70) и актуелниот претседател на Македонската Таекводно федерација и селектор на националниот тим Борче Костовски.
– Иако сме мала нација како број, можеме да бидеме горди на нашите врвни спортисти, кои во индивидуалните и колективните спортови остваруваа и остваруваат врвни резултати. Потсетувам на значењето на спортот за целата заедница, и за секоја индивидуа посебно. Да спортуваме рекреативно и професионално и да градиме здрави животни стилови и навики. Посакувам врвните резултати и постигнувања на нашите спортисти и нивните тренери, да бидат поттик за сите млади да тргнат по нивните стапки и повторно да ја радуваат македонската нација, рече Пендаровски во своето обраќање.
Доделувањето на ваквите признанија, секако, дека е значаен чин со кој се оддава признание на заслужни македонски спортисти. Дел од нив постигнуваат значајни спортски резултати и покрај независни услови во коишто тренираат и се подготвуваат за тешки натпревари со ривали кои на располагање најчесто имаат подобри услови. Тоа го отвора прашањето дали оние коишто во Македонија се грижат за развојот на спортот создаваат и добри услови за македонските спортисти. Односно, дали македонските спортисти имаат доволно спортски сали, атлетски патеки, базени, терени, реквизити… и други видови на спортска инфраструктура потребна за соодветни подготовки. Тука и прашањето на обезбаедувањето на средства за тренери, консултанти, одење на подготовки, настапи на натпревари…, а што, неретко, претставува голем и непремостив проблем за нашите спортисти поради недостаток на финансиски средства. Последниве години на сила е „ваучерскито систем“ на финансирањето на спортските активности од државниот буџет. Но, и тој систем си покажа и добри но и лоши страни врзани за изборот на оние кои ќе ги добијат државните средства. Пристрасност и фаворизирање на одредели спортисти и маргинализирање на другите, се појави кои речиси редовно ја следат распределбата на „ваучерите“. Извесно е дека и на ваквиот систем му треба поправка исто како што се потребни и поголеми одвојувања од страна на државата доколку се сакаат поголеми успеси и поддршката да не биде само со доделување на почесни државни медали.
