Ласе Столи, 17-годишен Германец, го напушти удобниот живот во својот семеен дом за минималистички живот на шините. За помалку од две години, тој помина 650.000 километри низ Германија, што е повеќе од 15 патувања околу светот.
-Да можам да одлучувам секој ден каде сакам да одам е едноставно прекрасно, тоа е слобода, изјави Столи за „АФП“ во кафуле на железничката станица во Франкфурт.
Патува со ранец од 30 литри и не му треба многу за живот. Најголем трошок од 5.888 евра имал билетот за прва класа на германските железници, кој го добил со попуст. Благодарение на оваа претплата, тој има пристап до салоните од прва класа на станиците каде што може бесплатно да јаде и да си ги пере алиштата во мијалници, кои потоа ги суши во воз навечер. Се мие во тие салони. Туширање на базен во близина на станицата.
Тој се навикнал да спие на седиштата од прва класа кои му станале толку удобни што тешко може да заспие во нормален кревет.
-Ми недостасува нишањето на возот, рече тој.
По завршувањето на училиштето, тој нашол работа со скратено работно време како хонорарен програмер за мал стартап што му овозможува да работи во воз.
-Ми се допаѓа што можам само да гледам низ прозорецот, да го гледам пејзажот како минува… и да го истражувам секој агол на Германија, рече тој.
Сепак, ништо не сугерира дека тој може да живее таков номадски живот. Како дете не го интересирале железницата, никогаш не поседувал електричен воз и само двапати патувал со брз воз пред да одлучи постојано да живее на шините.
По завршувањето на гимназијата планирал да направи пракса како програмер. Тоа не успеало, но потоа случајно наишол на документарен филм за човек кој живеел во возови.
-Мислев дека можеби и јас, рече тој.
Отпрвин, неговите родители се обиделе да го одвратат од тоа. Но, сфаќајќи дека тој решил да го направи тоа по секоја цена, конечно решиле да го поддржат.
На почетокот не му беше лесно. Нему му било тешко да спие во воз и често се враќал кај родителите. Во меѓувреме се навикна. Тој дури нашол девојка во салонот за прва класа на станицата во Келн. Животот на германските железници, кои често се критикувани дека се во жална состојба поради долгогодишното недоволно инвестирање, не е секогаш лесен.
-Одложувањата и другите проблеми се секојдневие, рече тој.
„Дојче бан“ не сакаше да го коментира необичниот патник. Во добар дел од 2023 година и почетокот на 2024 година, вработените во железницата често штрајкуваа за подобри плати и услови за работа. Затоа мораше да спие на аеродроми. Но, тој не се измори. На прашањето уште колку има намера да живее вака, тој одговори: „Може една година, можеби пет“. Досега добро се забавувам и секој ден откривам нови работи“.
