Иако Непал е вистински рај за љубителите на адреналински авантури и планинарење, некои планини во оваа земја се недостижни дури и за најхрабрите планинари. Една од најпознатите е Мачапучаре, чиј највисок врв се издига на 6.993 метри надморска височина и на кој е забрането искачување.
Мачапучаре, што во превод значи „рибина опашка“, е култна планина во хималајскиот ланец Анапурна во централниот дел на Непал, која содржи три од 10-те највисоки планински врвови во светот. Сепак, Мачапучаре изгледа целосно изолиран меѓу другите врвови, и покрај неговата поскромна висина.
Некои планински врвови во Непал надминуваат надморска височина од 8.000 метри. На оваа листа се наоѓа и грандиозниот Монт Еверест, на границата меѓу Непал и Кина, чиј врв достигнува 8.848 метри надморска височина.
Сепак, иако највисоката точка на Мачапучаре се наоѓа на 6.993 метри надморска височина, географската позиција на планината обезбедува зачудувачки поглед на нејзиниот врв од која било страна на светот и голема оддалеченост. Врвот на Мачапучаре се издига како двојни кули кои се вртат една во друга, споени со остар гребен.
Како и да е, искачувањето на Мачапучаре е забрането, што е реткост во земја како Непал, каде цвета планинскиот туризам. Главниот „виновник“ за оваа забрана е потполковник Џејмс Овен Мерион Робертс кој почина во 1997 година, популарно познат како Џими Робертс.
Тој бил прославен офицер на британската армија кој многу придонел за развојот на планинскиот туризам во Непал. Бил назначен за прв воен аташе во Непал во 1958 година и ја искористил својата позиција, страст и знаење за Хималаите за да ги отвори далечните планини за комерцијално планинарење, што денес е индустрија која значително придонесува за непалската економија и локалните заедници.
Робертс ја организирал првата експедиција во Мачапучаре во 1957 година. Сепак, неговиот тим мораше да го запре искачувањето поради лошите временски услови, на само 45 метри под врвот. По експедицијата, Робертс упати прилично некарактеристично барање до владата на Непал – да го забрани искачувањето на Мачапучаре. Владата го прифати неговото барање и искачувањето на Мачапучаре е забрането до ден-денес поради религиското значење на планината.
Планината Мачапучаре се смета за света планина меѓу локалното население и се смета за свето место на богот Шива. Никогаш никој успешно не стигнал до врвот на Мачапучаре, а единствениот познат обид била британската експедиција од 1957 година.
